Een beter begrip van explosiegevaarlijke (Ex-) en ATEX-omgevingen

Begin jaren '90 besloot de Raad van Europa terecht dat de kans op explosies altijd zo klein mogelijk moet zijn. Vervolgens werden bepalingen opgesteld met betrekking tot de veilige bediening van de geleverde apparatuur op de werkplek. Deze richtlijnen werden vervolgens overgebracht naar EU-wetgeving, wat resulteerde in wat ATEX werd genoemd.

Het begrip 'ATEX' wordt specifiek gebruikt in verband met de ATEX-richtlijnen (2014/34/EU en 1999/92/EG) en verwijst daarom altijd naar de regio Europa / EU. Buiten de EU noemen we dit overal ter wereld Ex-omgevingen en -zones.

Waarom ATEX?

ATEX is een afkorting van de Franse woorden atmosphères explosibles, wat verwijst naar gebieden en toepassingen:

• Wanneer brandbare gassen, nevels en dampen of brandbaar stof in contact komen met zuurstof, kan elke ontstekingsbron een explosie veroorzaken.
• Alle bronnen die een explosie kunnen veroorzaken, zoals vonken, vlammen, stijgende temperatuur of statische energie.

Ex-zones en ATEX-categorieën

Zodra een explosiegevaarlijke omgeving is geïdentificeerd, wordt deze geclassificeerd in Ex-zones op basis van de frequentie en aanhoudendheid van de omgeving met ontploffingsgevaar.

‘Zone’ verwijst naar het risiconiveau in een bepaalde situatie of omgeving, van incidenteel tot periodiek tot continu. ‘Categorie’ verwijst naar het type explosief product of materiaal, zoals gas of stof:

ATEX is complex, maar hopelijk maakt deze korte inleiding de essentie duidelijk. Want op de veiligheid van het personeel kan niet worden afgedongen. Bij het kiezen van de juiste oplossing voor het beheer van Ex-zones gaat het niet enkel om financiële besparingen of naleving van de wet- en regelgeving. Het gaat om veiligheid en risicobeperking en om mensen en eigendommen voor schade te behoeden.